Świadectwo charakterystyki energetycznej

 

Świadectwo charakterystyki energetycznej, nazywane niekiedy certyfikatem/paszportem/

świadectwem energetycznym, jest dokumentem przedstawiającym wielkość zapotrzebowania

na energię dla użytkowanego budynku bądź części budynku. Powstałe przy tym potrzeby

energetyczne obejmują m.in. energię na cele: systemów ogrzewania, wentylacji, klimatyzacji,

przygotowania ciepłej wody użytkowej, oświetlenia. Świadectwa charakterystyki

energetycznej sporządzane są przez osoby uprawnione, z wykorzystaniem systemu

teleinformatycznego. Opracowanie, z użyciem zalecanej metodologii, opiera się m.in.

na parametrach techniczno-użytkowych budynku czy szeregu wskaźników rocznego

zapotrzebowania na energię.

 

Opracowujący świadectwo wybiera jedną spośród dwóch metod: obliczeniową lub

zużyciową. Metoda obliczeniowa dotyczy standardowego sposobu użytkowania budynku. Metoda

zużyciowa dotyczy natomiast faktycznego sposobu użytkowania budynku (faktycznie zużytej

energii).Charakterystykę energetyczną można definiować jako zbiór danych oraz wskaźników

energetycznych, dotyczących budynku lub jego części, wyznaczających zapotrzebowanie

całkowite na energię, która jest niezbędna do użytkowania ich zgodnie z przeznaczeniem.

W Polsce od lat obowiązują charakterystyki energetyczne. Obowiązek sporządzania świadectw

charakterystyki energetycznej wszedł w życie 1 stycznia 2009 r. i dotyczy budynków

zbudowanych po tej dacie (ustawa Prawo budowlane). Natomiast zasady sporządzania i

przekazywania świadectw charakterystyki energetycznej budynków zostały określone w

ustawie z dnia 29 sierpnia 2014 r. o charakterystyce energetycznej budynków. W październiku

2022 r. powstała ustawa o zmianie ustawy o charakterystyce energetycznej budynków oraz

ustawy – Prawo budowlane, która wejdzie w życie dnia 28.04.2023 r. Ustawa, obok

nowopowstałych budynków, dotyczyć będzie również tych zbudowanych przed 2009 r.

Nowelizacja stosuje rozporządzenia i wdraża dyrektywy europejskie. W obecnych czasach istotny

jest rozwój budownictwa efektywnego energetycznie. Ważne jest też podnoszenie społecznej

świadomości, co do realnej możliwości oszczędzania energii oraz prognozowanie rocznego

zapotrzebowania na energię dla danego budynku, lokalu, itp. są to elementy towarzyszące

obowiązkowemu posiadaniu świadectwa charakterystyki energetycznej budynku (jego części),

wynikające z prawa europejskiego.

 

 

W przypadku sprzedaży lub wynajmu budynku bądź części budynku, sporządzenie świadectwa

charakterystyki energetycznej jest obowiązkowe. Sytuacja, w której dany budynek, lokal

mieszkalny, wykorzystywany jest dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, nie wymaga

sporządzania i posiadania świadectwa energetycznego. Taka nieruchomość nie powinna być

jednak wystawiona na sprzedaż lub wynajem. Zapewnienie sporządzenia świadectwa

charakterystyki energetycznej dla budynku lub części budynku:

 

1. zbywanego na podstawie umowy sprzedaży,

 

2. zbywanego na podstawie umowy sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do

lokalu,

 

3. wynajmowanego, leży po stronie i zlecane jest przez właściciela bądź zarządcy budynku

(części), albo osoby, której przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, czy

spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego. W przypadku inwestora, przygotowanie

świadectwa charakterystyki zlecane jest przed złożeniem zawiadomienia o zakończeniu budowy

obiektu budowlanego bądź wniosku o udzielenie pozwolenia na użytkowanie.

 

 

Sporządzone świadectwo charakterystyki energetycznej (przez osobę uprawnioną), w

wyniku nowelizacji, dostarczane jest zlecającemu zasadniczo w dwóch formach:

 

1. papierowej (z podpisem osobistym uprawnionego, dokumentowi nadawany jest też

numer w centralnym rejestrze charakterystyki energetycznej budynków),

 

2. elektronicznej (z kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo

podpisem osobistym osoby uprawnionej).

 

W przypadku sprzedaży – świadectwo charakterystyki energetycznej przekazywane jest

przy sporządzeniu aktu notarialnego umowy zbycia prawa własności lub spółdzielczego

własnościowego prawa do lokalu. W przypadku umowy najmu – kopia świadectwa charakterystyki

energetycznej, przekazana w formie papierowej, ew. wydruk świadectwa charakterystyki

energetycznej, które przekazano w postaci elektronicznej. Sporządzone świadectwo energetyczne

przekazywane jest odpowiednio nabywcy lub najemcy, osoby te nie mogą zrzec się prawa do

otrzymania świadectwa.

 

 

1. o powierzchni użytkowej powyżej 250 m2 (miejsca obsługiwania interesantów –

budynki organów wymiaru sprawiedliwości, prokuratury, organów administracji

publicznej),

 

2. o powierzchni użytkowej przekraczającej 500 m2 (miejsca, gdzie świadczone są usługi

dla ludności).

 

 

1. obiektów zabytkowych, chronionych na podstawie przepisów o ochronie zabytków i opiece nad

zabytkami,

 

2. używanych jako miejsca kultu religijnego oraz do działalności o takim charakterze,

 

3. budynków gospodarczych, przemysłowych (jeśli brak instalacji pobierających energię)

wyłączając wbudowane instalacje oświetleniowe,

 

4. budynków mieszkalnych, z przeznaczeniem do użytkowania w ciągu roku nie dłuższym

niż 4 miesiące,

 

5. wolnostojących domów o powierzchni użytkowej nieprzekraczającej 70 m2 zabudowy, z

przeznaczeniem do własnych celów,

 

6. niektórych gospodarstw rolnych.

 

 

Świadectwo charakterystyki energetycznej jest ważne przez 10 lat od dnia jego

sporządzenia. Jeżeli w budynku zostały przeprowadzone prace budowlano-instalacyjne i zmieniła

się tym samym charakterystyka energetyczna budynku lub jego części, to świadectwo

energetyczne traci ważność wcześniej (przed upływem 10 lat). Wspomniane prace obejmować

mogą np. wymianę stolarki okienno-drzwiowej, docieplenie elewacji budynku, wymiana źródła

ciepła).Ogłoszenia dotyczące sprzedaży lub najmu budynków, ze sporządzonym świadectwem

charakterystyki energetycznej w przypadku sprzedaży, wynajmu budynku, lokalu mieszkalnego, w

ogłoszeniu lub reklamie należy podać wskaźniki: rocznego zapotrzebowania na energię użytkową,

energię końcową i nieodnawialną energię pierwotną, udział odnawialnych źródeł energii w rocznym

zapotrzebowaniu na energię końcową oraz jednostkową wielkość emisji CO2, wyznaczone

zgodnie z przepisami.